ontdek

Tekengebied 5.png

Daal af in de conceptuele
onderbouw van Dans in Brugge
en wroet in de inspirationele mind-mud van de geprogrammeerde choreografen en dansers.

YOUR BRAND

YOUR BRAND

seizoen 23-24

seizoen 23-24

“Ik verzamel graag mensen in een ruimte waar ik iets van wil leren. Samen kijken we naar dingen die rondom ons aanwezig zijn en proberen we te begrijpen hoe ze werken, hoe ze zich gedragen, wat ze wel en niet kunnen doen.”

Ingrid Berger Myhrre

“Ik doe dit allemaal met een brilletje op: de zogenaamde choreografie.”

Spelling Spectacle is gemaakt door een geweldig team. Ik werkte hiervoor samen met kunstenaar Oshin Albrecht, lichtontwerper Fudetani Ryoya en muzikant Lasse Passage.”

Marc Vanrunxt

"Elke voorstelling is een ontdekkingstocht, een nieuwe avontuur met de verschillende dansers waarmee ik samenwerk.”

“Ik ga op zoek naar: wat is de essentie van dit moment en van
deze voorstelling?
Het laat zich
dus niet vangen in iets literair of in een narratief.”

“Ik wil mij niet verstoppen achter beelden of ideeën van andere mensen”

BITS OF DANCE

seizoen 22-23

seizoen 22-23

We voelden artistiek coördinator Sigrid Janssens aan de tand over de eerste December Dance die ze zelf programmeerde.

Wat mogen we verwachten van deze editie van December Dance?

“December Dance moet in de eerste plaats een staalkaart zijn van de belangrijke ontwikkelingen binnen de hedendaagse dans, nationaal en internationaal. Naast gerenommeerde namen wil het festival ook een springplank zijn voor midcarrière-choreografen, zoals onze twee Dans in Brugge-Makers Lisa Vereertbrugghen en Michiel Vandevelde. Verder staan er ook een aantal randactiviteiten op het programma. Zo is er een reflectiemiddag over artistiek oordelen in een diverse samenleving, een workshop dans met Haider Al Timimi en een schrijfworkshop voor beginnende dansrecensenten.”

Welke choreografen of compagnieën staan nog op je verlanglijst?

“Ik heb een lange lijst, maar als ik er maar eentje mag noemen, dan kies ik voor Pichet Klunchun. Deze Thaise danser en choreograaf decodeert in z’n meest recente werk de traditionele Thaise dans en ontwikkelt zo een opvallend mooie dynamiek tussen traditie en innovatie. Heel uitgepuurd en verfijnd. Verder zijn er ook nog Adam Linder, Ballet de Lyon … Voor het seizoen 24-25 staat er ook een bijzonder project met Michiel Vandevelde gepland. Dat is geen nieuwe naam voor Brugge, maar wel een spannend participatief project dat een heel eigen leven zal leiden in de stad en waaraan elke Bruggeling kan deelnemen.”

“Een fantastische voorstelling kan zo veel energie geven en je hebt er weinig mee te verliezen!”

Het is jouw eerste zelf geprogrammeerde December Dance. Op welke voorstelling uit het programma ben je extra trots?

The Romeo van Trajal Harrell was de allereerste voorstelling die ik als artistiek coördinator van Dans in Brugge vastlegde voor het festival. De avond dat ik mijn bureau had leeggemaakt op mijn vorige werk, maakte ik al een afspraak met de agent van Trajal. Zij vertelde mij over deze nieuwe creatie en ik wist dat ik de kern voor mijn eerste dansseizoen gevonden had. Het werk van Trajal ademt meerstemmigheid en dat is precies wat ik ook voor ogen had. Hij kiest al sinds het begin van zijn carrière voor een uitgesproken, diverse cast. Zelf is hij opgeleid binnen de postmoderne dans, maar hij wist een heel eigen danstaal te ontwikkelen waarin hij zich onder meer laat inspireren door ‘vogueing’, een dansvorm ontstaan in de jaren 60 binnen de zwarte LGBTQ-gemeenschap in New York. Er zijn uitgesproken voor- en tegenstanders van zijn werk, maar afgelopen zomer palmde hij met The Romeo met glans de Cour d'honneur in Avignon in.”

“Die meerstemmigheid vind je trouwens ook terug in andere voorstellingen. Neem nu HAVOC van Haider Al Timimi. Hij is in origine een hiphopdanser, maar danste onder meer bij Rosas in Cesena. Hij neemt beide stijlen als basis om een heel eigen bewegingstaal te ontwikkelen. Hetzelfde geldt voor Lisa Vereertbrugghen die hardcore techno koppelt aan een onderzoek naar volksdansen.”

Heb jij een persoonlijke top 3 voor December Dance?

“Het heeft natuurlijk heel erg met persoonlijke voorkeur te maken, maar een project dat ik er zeker even wil uitlichten, is Schönheit ist Nebensache van Pol Pi, absoluut een verborgen parel. Pol Pi is een Braziliaanse danser en choreograaf die ook is opgeleid als altviolist. In dit werk staat hij helemaal alleen op scène en wisselen altviool en dans elkaar af. Het is een uitzonderlijk krachtige solo en tegelijkertijd heel eenvoudig in vorm.”

Tijd voor de laatste vraag! Hoe zou je twijfelaars overtuigen om naar December Dance te komen?

“December Dance is de ideale context om dans in alle vormen en maten te ontdekken. Een fantastische voorstelling kan zo veel energie geven en je hebt er weinig mee te verliezen! Gewoon doen: laat je verrassen.”

Joshua Serafin

Miss is een hybride voorstelling. Zowel qua vorm, qua ideologie en esthetiek kan je hier twee werelden zien samensmelten. Het gaat natuurlijk over de erg verschillende geografische locaties die Azië en Europa zijn maar ook over het verenigen van verschillende identiteiten, over de wreedheid van het tussenin, het leed van op twee plekken tegelijk zijn en de uiteenlopende vormen van geweld die voortkomen uit migratie.”

In Miss zoek ik naar nieuwe vormen van spiritualiteit: ik creëer een alternatieve, fantastische wereld vanuit de huidige problematieken en klimaat waarin we leven.

Via performance raak je je publiek, hun reacties neem ik steeds mee in mijn werk.

Claire Croizé

"In dans valt er niet veel te begrijpen, eigenlijk moet je vooral kijken, observeren en voelen."

“Ik ga op zoek naar authenticiteit en eerlijkheid in dansers. Ik moet de kwetsbare mens achter de danser kunnen zien.”

“We moeten de hedendaagse dans demystificeren.”

claire-croizé

Fabula is een explosief antwoord op een kapotte wereld.”

“Het Brugse publiek is een trouw publiek. Dat is iets om te koesteren.”

DECEMBER DANCE TIPS DOOR KENNERS

‘Niet te missen is The Köln Concert van Trajal Harrell. De voorstelling herinnert ons aan de noodzaak om dicht bij elkaar te blijven en niet weg te glijden in eenzaamheid. Misschien wel een van de belangrijkste boodschappen die we hebben meegekregen uit de covid-periode. Samen met zijn dansers zoekt Harrell de grens op tussen de extravagantie van vogueing en de unheimlichkeit van Japanse butoh, op de hypnotiserende klanken van Keith Jarretts iconische piano-opname.’


— Sigrid Janssens, artistiek coördinator dans voor Concertgebouw Brugge & Cultuurcentrum Brugge 

“‘Wij volgen de hedendaagse dans al meer dan 50 jaar: van Maurice Béjart en Jeanne Brabants over Anne Teresa De Keersmaeker tot Sidi Larbi Cherkaoui. Wij tekenen dan ook steevast present voor December Dance. We willen verrast worden en genieten van het organische van bewegingen.’

— Nico Monserez, trouwe dansfan”

seizoen 21-22

seizoen 21-22

Ula Sickle

Relay vertrekt vanuit straatprotesten als choreografie en toont hoeveel kracht er in schoonheid besloten ligt.

‘Ik wil werken met het ‘heden’ als choreografisch en performance-materiaal.’

‘Het is eigenlijk heel simpel:

Relay is een solo die gek genoeg wordt gebracht door een groep mensen die samen, in een soort estafette, een enkele zwarte vlag in beweging proberen te houden.’

Cassiel Gaube

‘Het is eigenlijk heel simpel:

Ik wil tonen hoe beweging vreugde kan opwekken.’
We onderzoeken steeds nieuwe dingen: footwork, groove, breathing… Zo wordt house dance een soort taal die ons toelaat om te ontdekken hoeveel vreugde erin besloten ligt.’

‘Ik wil vertrekken vanuit bestaande, over een lange tijd en door een brede community uitgebouwde fysieke praktijken. Voor deze voorstelling is dat house dance. Mijn partners in Soirée d’études, Mia en Diego, zijn top streetdancers uit Parijs. Met veel bedrevenheid en zelfs bijna acrobatisch talent komen we uiteindelijk uit bij een erg opgetogen voorstelling.’

Patricia Guerrero

la fuerza y la resistencia

PATRICIA GUERRERO 03.png

“mijn sterkte is mijn intuïtie
ik weet waar ik naartoe wil; ik ben als een boom die al bij het eerste wortelschieten perfect weet waar de uiterste toppen van zijn kroon zullen ophouden.”

PATRICIA GUERRERO 02.png

Patricia Guerrero

Het is eigenlijk heel simpel:


in Dystopia ‘dans’ ik een vrouw die helemaal alleen leeft, opgesloten in zichzelf. Ze probeert zich tevergeefs te bevrijden en zinkt uiteindelijk weg in de waanzin.

“flamenco is zoveel meer dan de clichés die erover bestaan
ik wil mijn eigen onstuimige energie volgen en binnen het genre grenzen verleggen.”

Koen Augustijnen 02.png

Koen Augustijnen

genereus
barok
veel
kruisbestuiving
eclectisch
emotioneel

LAMENTA

het is eigenlijk heel simpel:

→ 9 dansers onderzoeken al dansend alles wat we voelen als we iets verliezen

→ er zijn ook muzikanten bij die rouwliederen brengen

→ toch is het geen triestige voorstelling

→ als je komt kijken is het meer alsof je in een roetsjbaan zit

Koen Augustijnen 01 .png

Toekomst:
“als ik aan de nabije toekomst denk dan zie ik een soort van ontlading, het openspatten van de creatieve bubble, een cultureel orgasme.”

"Ik wil dat mijn werk energie geeft. Mensen werken zo hard. De meesten van ons weten wel wat er nodig zou zijn op weg naar een betere wereld maar we zijn gewoon zo vermoeid. Ik hoop dat ik met mijn voorstellingen en mijn speelse aanpak weer wat energie en daadkracht aan het publiek kan geven."

Tekengebied 7.png

Liz
Kinoshita

mechanisms of the musical

speels

oprecht

de reflectieve kracht van cultuur 

Het is eigenlijk heel simpel: 

Er zijn drie mensen op scène die zingen en dansen en trompet spelen. Soms doen ze al die dingen tegelijk. Dat is tricky. Elke song heeft een eigen verhaal, een eigen wereld. De songs gaan over wie je echt bent. Over het moment waarop je ophoudt te doen alsof. En er is speciaal licht zodat het geheel spannend wordt. 

Tekengebied 5.png

Jan Martens

portret Jan Martens.jpg

jan martens

any attempt will end in crushed bodies and shattered bones negentienhonderd-vier-en-tachtig 

kunst als daad van verzet  theater als verstopplek voor de immer sneller wordende wereld 

201016-Mailchimp banner persbericht5.png

any attempt will end in crushed bodies and shattered bones

Tekengebied 3.png

1 voorstelling over het plezier van dansen en samen bewegen en wat we van elkaar kunnen leren over de generaties heen. 

het is eigenlijk
heel simpel: 

→ 17 dansers 

→ 17 individuen

→ 17 levens

 → 17 mensen

201016-Mailchimp banner persbericht4.png

“Mensen denken soms dat ik de dansers afbeul omdat het in mijn werk vaak gaat over fysieke uitputting. In realiteit ben ik net best zacht met hen tijdens het repetitieproces.” 

"In mijn werk ga ik echt op zoek naar de vreugde en het plezier van het dansen. Samen bewegen met mensen van heel uiteenlopende leeftijden kan heel leerrijk zijn. In any attempt... staan er zeventien mensen tussen vijftien en achtenzestig jaar op scène. Dat is op zich al een heel spannend moment, wanneer die parallelle levens elkaar raken."

Tekengebied 6.png

Katja Heitmann

archiveren

negentienhondertzevenentachtig

walk-in cataloog van bewegingenlokaal met mensen voor mensen

Motus Mori als bewarend instituut

bewegingsinterviews

"Mensen vinden dans en beweging vaak abstract. Eigenlijk vinden ze alles abstract waar geen woorden aan te pas komen. Ik vind beweging net heel concreet."

“Het is eigenlijk heel simpel: ik wil tonen dat elke mens een heel eigen en persoonlijke manier van bewegen heeft die ook over de jaren verandert. Ik wil met mijn werk deze bewegingen bewaren en er een soort archief, een soort verzameling van maken.”

201016-Mailchimp banner persbericht5.png

Lisa Vereertbrugghen


hardcoregabberbeats

negentienhondertzesentachtig

hoe 'zacht' is hardcore?

hoe politiek is drum'n'bass?

Tekengebied 4.png

"Ik wil mensen eraan herinneren dat ze een lichaam hebben"

Het is eigenlijk heel simpel: 

Wanneer je naar bepaalde muziek luistert kan die jou op een heel eigen manier doen bewegen. Een manier van bewegen die anders is dan hoe je hebt geleerd te bewegen, die directer is, zonder nadenken of construeren.”